Како контролираната механичка вентилација го решава проблемот со загадениот воздух

Спротивно на популарното верување, воздухот во затворените простории може да биде позагаден од надворешниот. Ова беше потврдено од студијата спроведена од Кралскиот колеџ за педијатрија и детско здравје (RCPCH) и Кралскиот колеџ за лекари (RCP), кои покажаа дека воздухот во затворените простории може да биде од 5 до 13 пати позагаден од надворешниот.

Дали, всушност, постои врска меѓу воздухот што го дишеме во нашите домови или на работа и воздухот што го дишеме додека се движиме на отворено? Според една неодамнешна студија од Институтот за атмосферска физика на Кинеската академија на науките, се чини дека постои врска. Тие цел месец ја следеле концентрацијата на честичките PM2,5 во воздухот внатре во канцеларијата и на отворено, во непосредна близина. За време на анализата, прозорците се отворале и се затворале неколкупати со цел подобро да се разбере механизмот на размена меѓу внатрешниот и надворешниот воздух. Каков бил резултатот? Повеќето од аеросолните честички пронајдени во затворен простор потекнуваат однадвор.

Ова истражување го отфрла митот дека повремено отворање прозорци може да биде корисно, без разлика на видот на просторијата или на временските услови надвор. Ако квалитетот на воздухот е лош, тоа само би ја зголемило изложеноста на луѓето на честичките PM2,5 и на други опасни материи, за кои се утврди дека концентрацијата е многу поголема на отворено.

Природна вентилација во споредба со контролирана механичка вентилација

Како што објаснивме, контролираната механичка вентилација е системски пристап што овозможува прочистување на воздухот во затворени простори, а истовремено ја враќа топлинската енергија присутна во просторот. Ова решение има бројни предности и не може да се спореди со природната вентилација што се постигнува со отворање прозорци.

Од друга страна, природната вентилација не дозволува филтрирање на влезниот воздух, што може да предизвика чувство на непријатност поради значителната температурна разлика меѓу внатрешната и надворешната средина, а, исто така, не е енергетски ефикасна.

Единиците за контролирана механичка вентилација ги штитат луѓето од изложување на честички што можат да бидат штетни за нивното здравје со користење системи за дезинфекција на воздухот, притоа намалуваќи ја потрошувачката на енергија со враќање на топлината од воздухот.

Значи, да ги погледнеме двете компоненти што најдобро ја претставуваат механичката вентилација и претставуваат напредно решение: системи за дезинфекција и единици за обновување на топлината.

Контролирани системи за механичка вентилација и за дезинфекција

Главниот и најчест систем за дезинфекција е електростатскиот филтер. Во сите единици за механичка вентилација контролирани од Clivet, овој тип филтер може да ги фати дури и најмалите честички од 0,01 μm и да овозможи филтрација според најновите стандарди. На пазарот е достапна и технологија за електронско прочистување, која овозможува напредна филтрација за дополнително одобрување на ефикасноста во отстранувањето на загадувачите, бактериите и алергените.

Другите системи за дезинфекција во уредите за контролирана механичка вентилација вклучуваат UV-C бактерицидни (гермицидни) светилки, кои го прочистуваат воздухот со елиминирање на бактериите, мувлите и вирусите, користејќи ултравиолетово зрачење.

Единица за обновување на топлината: активна или пасивна?

Факт е дека контролираната механичка вентилација дава неспорни предности во однос на подобрувањето на квалитетот на воздухот, што влијае позитивно врз здравјето на луѓето, но оваа технологија заштедува и многу енергија. Благодарение на компонентата што се наоѓа во единицата за враќање на топлината (разменувач на топлина), топлинската енергија на издувниот воздух што се вовлекува и се исфрла надвор не се губи, туку придонесува за одржување чист и филтриран воздух од надворешната средина на соодветна температура.

Овој тип обновување на топлина е познат како пасивен или статичен и постои мала веројатност дека ќе обезбеди загревање и ладење на воздухот во текот на сезоната кога не е ни претопло ни преладно. Од друга страна, активно или термодинамичко обновување е кога традиционалниот пасивен разменувач на топлина е комбиниран со круг за средството за ладење за топлинската пумпа, кој се активира по потреба, со што се обезбедува друга форма на обновување (т.е. загревање или ладење на воздухот), што го прави системот уште поефикасен.

Како пример можеме да го наведеме уредот ELFOFresh EVO од компанијата Clivet. Уредот ја користи оваа технологија за да внесе воздух што е потопол од околниот воздух за греење и ладење, што исполнува до 85 % од топлинските потреби на зградата, па достигнува дури и 100 % во текот на сезоната.